De zonnestralen schijnen door de ramen, we worden wakker en trekken snel onze zwemkleding aan, stappen in onze slippers en lopen de deur uit. Buiten is het nog stil, de bierflesjes van de vorige avond staan nog te wachten om opgeruimd te worden. Zelfs de honden slapen nog. De vogels fluiten vrolijk en de zon weerkaatst al prachtig op de zee. Lopend langs de boulevard worden we al snel wakker door de enorme hoeveelheid surfleraren dat ons naar hun school probeert te lokken, met op de achtergrond het geluid van golven. Eenmaal aangekomen bij onze surfschool komt Lahiru ons al tegemoet, hij heeft er zin in! Na het aantrekken van onze rashguard, rennen we het strand op en neer als opwarming voor wat er komen gaat. We zijn een tikkeltje zenuwachtig. Hoe zal onze eerste surf les ons vergaan?…
Een kleine tegenvaller
Onze eerste indruk van Weligama valt ons eerlijk gezegd een beetje tegen. Misschien komt het omdat we al chagrijnig aankomen (zie hier waarom), maar het heeft er ook mee te maken dat het plaatje in ons hoofd – door alle research die we in Colombo hebben gedaan – een stuk paradijselijker is dan waar we nu zijn uitgestapt. We zien een grote, doorgaande, drukke weg met daaraan aan de lopende band hotels, hostels en eetgelegenheden. Aan de overkant van de weg, bevinden zich 1001 surfscholen met daarachter het grote, langgerekte strand, bezaaid met lig bedjes. Op het water is het al niet veel rustiger, het ziet er zwart van de (beginnende) surfers. We moeten ons idyllische vakantieplaatje dus even bijstellen.
Ook ons hostel, Boho Beach Weligama, is ietwat anders dan we ons hadden voorgesteld. Op Booking.com staat dat het aan het strand ligt, maar in werkelijkheid ligt het in een zijstraatje van de grote weg. Op zich geen probleem, want het is gelukkig alsnog op loopafstand (daar hebben we het immers op uitgezocht). Eenmaal op de kamer aangekomen, vinden we het er niet super schoon, zelfs onze handdoeken laten we omwisselen. Oké… laten we even stilstaan bij wat er allemaal wél fijn is hier, want zo gaat ons humeur natuurlijk niet verbeteren.
De juiste surfschool kiezen
De kamer is groot, het is leuk ingericht (naar eigen zeggen bohemian style), we hebben een mega balkon voor ons zelf (waar we yoga kunnen doen), de badkamer is groot en er is een airco. Het hostel ziet er gezellig uit, er zijn allemaal jonge mensen die hier ook komen om te surfen (of om te feesten). We zijn op loopafstand van het strand en het is lekker weer! Met dit fijne gevoel lopen we weer naar beneden. We gaan op zoek naar een surfschool, op naar de boulevard. Tja… als het er zoveel zijn, waar ga je dan naartoe?
We hebben online al aardig wat research gedaan, maar daar komen we toch uit bij de grote (en dus vaak ook duurdere) surfscholen. Precies op het moment dat we twijfelen wat te doen, komen we Brecht tegen. Een Belgische jongen die we nog kennen van een feestje in Kalpitiya. Hij raadt ons de surfschool aan waar we op dat moment voor staan: My Surf Camp. Hij heeft er net een aantal lessen gehad en is er erg positief over. De plek komt op ons ook relaxed over. De jongens zijn aardig en behulpzaam, spreken Engels en na wat onderhandelingen hebben we ook een goede prijs. We spreken af om de volgende dag om 08.00 uur te beginnen.
Westerse verwennerijen
Tegenover de surfschool bevindt zich de Hummus bar. Een Instagram-waardig eettentje waar we benieuwd naar zijn. Vooral omdat het even wat anders is dan alle Rice & Curry van afgelopen tijd. Wat een Luxe!
We gaan voor de proeverij van verschillende soorten hummus en toppings met super lekker pita brood en falafel. Absoluut geen verkeerde keuze. Daarnaast hebben ze hier ook nog eens heerlijke (ijs)koffie. Hoe lekker is het om weer even toe te kunnen geven aan onze Westerse verwennerijen. En alsof dat niet genoeg is, biedt deze plek ook nog eens yoga. Elke dag kun je hier aan het einde van de middag terecht voor een roof top les voor 1500 ruppee. Niet verkeerd toch? Dat ga ik onthouden voor later deze week… Moe van deze dag, besluiten we na het avondeten te gaan slapen. We moeten immers vroeg op.
3, 2, 1... SURF!
Onze eerste surf les is een groot succes! We vinden het hartstikke leuk en het werkt enorm verslavend…. Na de warming up en de uitleg op het strand over hoe we op ons surfboard moeten blijven staan, gaan we het water in. Er gaat zelfs nog een extra leraar mee de zee in, zodat we allebei over een eigen leraar beschikken. Ze helpen ons met duwen van het surfboard, zodat we genoeg snelheid maken om überhaupt te kunnen blijven staan. Daarnaast helpen ze ons met de timing. Er wordt precies op tijd geroepen wanneer je moet peddelen, hoe hard je moet peddelen en wanneer je moet gaan staan. En ja hoor… meteen al bij de eerste keer gaat het goed! Wat een lekker gevoel is dit. Erik heeft iets meer moeite met het vinden van de juiste balans, maar ook bij hem gaat het richting het einde van de les steeds beter.
Tijdens het wachten op de juiste golven, is het af en toe wel echt heel spannend. De golven zijn soms immens hoog, waardoor je je stevig aan je bord moet vasthouden om er niet van af te vallen. De leraren duwen je vaak met board en al de golf in, zodat je meebeweegt met de golf en niet meteen kopje onder gaat. Dat zorgt er voor dat zelf vaak wel helemaal verdwijnen in het zoute water. Het lijkt me geen gemakkelijke baan, maar ze genieten van elk moment dat ze in het water zijn. Maar ook na de les hebben ze veel lol met elkaar en genieten ze zichtbaar van hun vrijheid.
Sri Lankaans dubbelleven
Naarmate de week vordert krijgen we steeds meer contact met de leraren bij deze surfscholen. We komen erachter dat ze allemaal nog hartstikke jong zijn. Vele van hen zijn na hun schooltijd direct aan de slag gegaan als surf leraar. De cultuur in het zuiden van Sri Lanka is erg verschillend van de rest van het land. Er heerst hier veel meer vrijheid. De jongens komen allemaal in aanraking met de Westerse cultuur, voornamelijk door de meiden die allemaal komen leren surfen. Dat spreekt de meesten enorm aan.
Veel toeristen hier drinken, gebruiken drugs… dat is het totaal tegenovergestelde van de vrouwen in Sri Lanka. Als we de jongens hier mogen geloven willen zij allemaal geen Sri Lankaanse vrouw. Velen van hen leiden een ‘dubbel leven’. Overdag zijn ze op het strand, roken ze joints, drinken ze bier en genieten ze van het vrouwelijk schoon. ’s avonds gaan ze terug naar hun familie, verbloemen ze de geur van joints en bier en schuiven ze bij moeders aan voor de Rice & Curry….
Al geldt dat natuurlijk niet voor allemaal. Er zijn namelijk genoeg feestjes in Weligama, en ook daar zijn enorm veel surf leraren te vinden. Super leuk, wat houden de Sri Lankanen van dansen! Dat is wel eens wat anders dan de feestjes in Nederland waar de mannen alleen maar aan de zijkant staan met een biertje in de hand.
Geen feest zonder politie
Zo zijn wij in de week dat we in Weligama zijn, naar twee feestjes geweest. Het eerste feestje is op het strand. In de middag begint het feest al rustig op gang te komen met een live band die echt te gekke muziek maakt. Enorm vrolijk. In het begin merk je dat de toeristen het nog wat spannend vinden om te gaan dansen, maar daar trekken de Sri Lankanen zich niets van aan. Zij proberen iedereen mee te krijgen om mee te dansen. Naarmate het donkerder wordt, wordt er een groot vuur aangestoken waar steeds meer mensen omheen gaan dansen. Later op de avond komt er zelfs nog wat vuurwerk bij kijken. Rond een uur of 9 is het feest (helaas) afgelopen. De politie heeft besloten dat het wel mooi geweest is.
Ook het tweede feest waar we naar toe zijn geweest wordt onderbroken door de politie, maar hier trekken ze zich daar weinig van aan. Het feest bevindt zich in een van de hostels ‘beach break surf hostel’. Een leuke locatie (ook een leuke tip om te verblijven!), want naast een enorme dansvloer is er boven nog een dakterras waar je een luchtje kunt scheppen en even buiten kunt kletsen. We zijn samen met Elchanan, een Israëlische jongen die we in ons hostel hebben leren kennen. Echt een hele bijzonder jongen met wie we al snel een klik hebben.
Terwijl hij druk op zoek is naar een leuke meid voor deze avond en nacht, vermaken wij ons op de dansvloer. Ineens valt daar de politie dus binnen en wordt de geluidsinstallatie meegenomen. Uhm… we staan versteld van wat er gebeurt, maar eigenlijk nog meer van wat er op volgt. Zodra de politie naar buiten gaat, wordt er een nieuwe geluidsinstallatie tevoorschijn getoverd en gaat het feest gewoon verder. Toch is voor ons de sfeer er een beetje af, dat heeft ook alles te maken met het volume waarop de muziek nu gespeeld wordt. Dus besluiten we naar huis te gaan. Eenmaal buiten zien we de politie nog staan. Zullen zij nu echt niet door hebben dat het feest nog gaande is?
Mishandeld door de golven
Terug naar het surfen. De eerste surf les was dus een enorm succes en we kijken uit naar de tweede. De volgende ochtend staan we dus weer om 08.00 uur klaar om te gaan. Ook deze les gaat goed en we hebben er een hoop lol in. We merken allebei wel dat het echt zwaar is. We gebruiken ineens spieren waarvan we niet wisten dat we ze hadden. Vooral bij mij beginnen er ook een paar nare blauwe plekken te ontstaan bij de botten waar de rand van je badpak loopt. Je drukt natuurlijk continue met de onderkant van je lichaam in je surfbord en door de wrijving van het badpak met de surfplank ontstaan er nare plekken.
Daarom kiezen we ervoor om de dag erna een rustdag te nemen. Het kan geen kwaad om ons lichaam even te laten wennen. Inmiddels zijn we Weligama al meer gaan waarderen en dat komt o.a. door de fijne plekjes om te eten. We weten dus wel raad met de vrije tijd. Zo hebben we heerlijke smoothie bowls gegeten bij Nomad Café & Boutique, pizza bij High Tide, burgers en salade (met uitzicht op zee!) bij Hang Time Hostel (overigens ook een dikke tip om te overnachten of yoga te doen!) en vegan ijsjes bij cruising smoothly (echt heel lekker!). Maar ook in Weligama zijn er super leuke, lekkere en goedkope plekjes om Rice & Curry (of andere typische Sri Lankaanse gerechten) te eten. Meewitha, Dulnetha en Day Long zijn absolute aanraders.
Naast eten brengen we onze vrije dag door op de ligbedjes bij de surfschool, kijken we naar en leren we van andere surfers. Einde van de middag is het tijd voor Yoga. Erik besluit ook mee te gaan. Zoals al eerder gezegd, gaan we yoga doen op de rooftop van de Hummus bar. Wat een fijne plek! Het is hier rustig, je hoort bijna niets van de drukte van Weligama en het uitzicht is ook prachtig.
Aan de ene kant kijk je uit over prachtige groene natuur (waar je echt geen weet van hebt als je in Weligama rond loopt) en aan de andere kant kijk je uit over de zon die de zee in zakt. De Yin les van de Amerikaanse Katie is erg fijn en ontspannend. Na de les kletsen we met haar even na. Wat een leuke meid. Zij vertelt dat zij samen met haar vriend werkt en verblijft in Tangalle, een plaatsje verderop. Ze is er zo enthousiast over, dat we besluiten dat dit onze volgende bestemming gaat worden. We wisselen contactgegevens uit, zodat we elkaar daar nog eens kunnen ontmoeten.
Na de rustdag is het weer tijd om te surfen. Vandaag gaat dat een stuk lastiger, omdat we nu zelf moeten bepalen welke golven we gaan nemen. We vinden het allemaal heel moeilijk in te schatten welke golven goed zijn voor ons en de leraar laat ons lekker aanklooien om het zelf te proberen. Later in de les duwt hij ons ook niet meer vooruit zodat we zelf heel hard moeten peddelen. Dit is ook echt moeilijk. “Peddle peddle peddle, faster faster faster!” Ik hoor het ’s avonds nog in mijn slaap. En ik kom maar niet vooruit haha. Erg frustrerend, maar oefening baart kunst! Zo gaat het de dag erna alweer een stuk beter. We besluiten daarom dat deze vierde les, (voorlopig) tevens onze laatste les is. Het wordt tijd dat we zelf gaan oefenen.
Ongemakkelijke verrassing
Een welkome afwisseling van al het surfen is onze ‘date’ met vrienden uit Nederland. Super leuk! Gwen en Melvin (Thousandtravelmiles) zijn op vakantie in Sri Lanka en het toeval wil dat we nu bij elkaar in de buurt zijn. Zij slapen in Mirissa. Wij zijn ook wel benieuwd naar Mirissa en dus besluiten we daar af te spreken. We meeten elkaar op strand. Onze eerste indruk is niet veel anders dan die van Weligama. Het is eigenlijk een zelfde soort dorpje. Het enige verschil is dat de stranden hier niet gevuld zijn met surfscholen, maar met eettentjes en terrasjes. De zee is hier meer geschikt om lekker te gaan zwemmen.
Gwen vertelt ons over de Coconut Tree Hill in Mirissa, dé instagram hotspot. Volgens haar wel mooi, maar ook erg druk met allerlei mensen die de mooiste foto willen maken. Daarnaast hebben zij met schildpadden gezwommen op een strandje verderop, genaamd Turtle Point. Hoe gaaf is dat?! Na gezellig bijgekletst te hebben, spelen de mannen een potje beach volleybal en kijken wij toe onder het genot van een biertje. Daarna frissen we ons even op bij hun verblijf Banana Garden. Een ontzettend mooie plek en dankzij een upgrade die zij gekregen hebben, verblijven zij in een enorm grote kamer! Echt een aanrader als je in Mirissa verblijft.
We gaan roti eten bij Dewmini Roti Shop. Onze eerste keer Roti eten in Sri Lanka en dit stelt absoluut niet teleur! Tijdens het eten hebben we het o.a. over onze websites. Gwen en Melvin hebben als doel een website te maken waarin ze andere (jonge) mensen kunnen laten zien dat het hartstikke leuk is om te reizen en dat het ook helemaal niet ingewikkeld hoeft te zijn. Daarnaast maken zij ook prachtige foto’s die ze o.a. op hun Instagram delen.
Na het eten besluiten we nog een drankje te doen op het strand van Mirissa. Als we daar aankomen zien we een grote groep mensen bij elkaar staan voor één van de tentjes. We zijn nieuwsgierig wat er gaande is en lopen er op af. Tot onze verbazing staan de mensen in een kringetje om de schildpad heen. Zij is bezig met eitjes leggen. Wat een bijzondere ervaring om te zien. Maar ook wel dubbel, want we voelen ons toch ook wel ongemakkelijk bij het feit dat iedereen er zo dicht bovenop staat. We laten de schildpad dus maar met rust. Na een tijdje zien we haar weer rustig de zee in lopen. De eieren worden opgevangen door een local, die ze vervolgens in beschermd gebied bewaard tot ze uit komen.
Afscheid in stijl
Onze laatste dag besluiten we samen met Elchanan surfboarden te huren bij onze surfschool, om zelf aan de slag te gaan. We gaan pas aan het einde van de dag en worden getrakteerd op de meest prachtige zonsondergang. In combinatie met de fijne temperatuur is het echt heerlijk om nu te gaan surfen. En eigenlijk gaat het ook best goed. Ik denk dat we allebei zo’n 4 golven hebben gepakt en ik heb mij laten vertellen dat dat als beginner best goed is! ‘s Avonds trakteert de eigenaar van het hostel ons op een diner. Hij heeft het heerlijk klaar gemaakt en het is ook echt gezellig om dat met alle mensen in het hostel samen op te eten. Een goede afsluiter van ons verblijf in Weligama.
Ondanks dat we hier zo fijn gesurft hebben, kijken we enorm uit naar ons vertrek naar Tangalle. We zijn toe aan een paradijselijk stukje strand. Zullen we dat in Tangalle gaan vinden?
Reisverslag: Weligama 12 – 19 februari. Dag 29 – 36 van onze Wereldreis.
Kostenoverzicht Weligama/ Mirissa
- Surf lessen: 2.000 ruppee p.p. per les
- Surf bord huren: 250 ruppee p.p. per uur
- Yoga lessen: 1.500 ruppee p.p. per les
- Nomad café & boutique (Smoothie bowls): 1.750 ruppee totaal
- Diner Hummus bar (incl drankjes): 3.300 ruppee total
- Meewitha (incl. drankjes): 1.150 ruppee totaal
- Dewmini Roti Shop (roti en drankjes): 1.500 ruppee totaal
- Overnachting Boho Beach (incl. ontbijt): 7.000 ruppee p.n
- Tuktuk naar Mirissa en terug naar Weligama: 900 ruppee totaal
- Bier in Weligama: 500 ruppee per biertje
- Vegan ijs: 800 ruppee p.p.
+/- 200 Sri Lankese Ruppee = 1 euro
