Een vakantie of reis is niet compleet zonder een bezoek aan een schattig kustplaatsje. Het liefst één waar je kan genieten van monumentale panden, het shoppen van souvenirs, lekker eten en het bekijken van een prachtige zonsondergang. In Sri Lanka mag je ‘Galle’ dan ook absoluut niet overslaan. Deze havenstad onderscheidt zich van de andere steden in Sri Lanka, omdat de Europese invloeden er nog duidelijk zichtbaar zijn. Zo voelt het Mediterraans aan, dankzij de Portugezen die het stadje in de 16e eeuw hebben ontdekt. Maar je komt ook onze eigen taal tegen, een overblijfsel uit de Nederlandse overheersing in de 17e en 18e eeuw. De tijd lijkt stil te hebben gestaan in deze stad en dat zal voorlopig ook zo blijven. Galle is door UNESCO toegevoegd aan de World Heritage List.
Eerste keer met de trein
Wij reizen naar Galle vanaf Colombo. Dit keer reizen we niet met de bus, maar kiezen we voor de trein. Een welkome afwisseling in ons reisschema. Het is de eerste keer dat we in Sri Lanka met de trein reizen en het is weer een avontuur op zich. Daarom wil ik iets meer tijd besteden aan het omschrijven van deze treinreis. De treinen zijn hier een stuk meer gedateerd dan bijvoorbeeld in Thailand. Ze doen er een stuk langer over om op stoom te komen en ze rijden in het algemeen ook gewoon een stuk zachter. Toch komen de (zit)plekken in de 3e klasse wel aardig overeen.
Een foutje is zo gemaakt
Het begint voor ons soepel. Een kaartje kopen op het station van Colombo is gemakkelijk en absoluut niet duur. De medewerker stuurt ons naar perron 5. Ons kaartje wordt gecontroleerd en geknipt en we komen aan bij de perrons. Het station ziet er klassiek uit en is, tot onze verrassing, voorzien van een groot digitaal bord. Volgens dit bord vertrekt er slechts één trein vanaf perron 5, dus dat is lekker makkelijk. Het perron is tevens eenvoudig te vinden, want de nummers staan groot aangegeven. Omdat we ervan uit zijn gegaan dat dit alles ons wat tijd zou kosten, hebben we nu nog 35 minuten over.
Eenmaal op ons perron aangekomen, zien we onze trein al staan en is deze al behoorlijk vol. En dus besluiten we maar vast de trein in te stappen en op zoek te gaan naar een plekje. We vinden het een geruststellend idee dat onze tassen een goede plek hebben in de trein, zodat we daar niet de hele tijd naar om hoeven te kijken. Trots dat we een goede plek hebben gevonden ploffen we op de bankjes neer en op datzelfde moment komt de trein op gang. Wacht eens even? Dit klopt niet. De trein zou toch pas over 35 minuten vertrekken?
In deze paar seconden weten we eigenlijk niet goed wat we moeten doen. De trein uitspringen zou makkelijk kunnen met deze snelheid, maar met onze backpacks (die nog gepakt moeten worden) wordt dat een stuk lastiger. En dus besluiten we maar te blijven zitten. We hebben toch geen haast, het levert vast een leuk verhaal op en samen komen we er vast wel uit. We proberen via google maps uit te zoeken of de trein de goede kant op gaat en wat het volgende station is. Al snel merken de andere mensen in de trein dat er wat ‘mis’ is en helpen ze ons op weg. Eigenlijk iedereen in deze coupé begint zich er mee te bemoeien en er wordt druk in het Singhalees overlegd. De conclusie is dat we zo’n 20 minuten in de trein moeten blijven zitten en dan over kunnen stappen. Super fijn dat de complete treincoupé gezamenlijk te hulp komt om deze 2 verdwaalde reizigers te helpen.
Zogezegd zo gedaan. Tot die tijd genieten we van de rustige trein en het mooie uitzicht. Ook verbazen we ons nog over het lawaai dat de trein maakt. Dit komt o.a. omdat de koppeling tussen de twee trein wagons zo hard op en neer gaat, dat het er bijna op lijkt of de trein los komt.
Het overstappen duurt wat langer dan gedacht, waardoor we langzaam toch beginnen te twijfelen of we alle adviezen wel goed hebben begrepen. Na ongeveer een uur komt onze goede trein dan toch aangekacheld. Blijkbaar hebben wij 2e klasse kaartjes gekocht, want de conducteur vertelt ons dat we voorin de trein moeten gaan zitten.
Deze trein is een stuk drukker en er is geen zitplek voor ons. Eigenlijk vinden wij dat helemaal niet erg, want dit biedt ons de kans om lekker bij de deuropening te gaan zitten/staan. De deuren van de treinen in Sri Lanka zijn constant open. Heel fijn, de trein rijdt toch niet hard en dus kun je genieten van de frisse wind en het mooie uitzicht (en einde van de rit een vies gezicht).
Genieten van het uitzicht
De tocht is werkelijk waar prachtig en ik zou het iedereen aanraden om met de trein te reizen als je vanaf Colombo naar de zuidkust gaat (of andersom). De treinreis is bijna de hele tijd langs de zee. Echt uniek, zoiets hebben wij nog niet eerder gezien en ervaren. In de trein zelf is het ook erg gezellig. Er komen -net als in de bussen- continu verkopers langs met allerlei lekkere hapjes en vers fruit. Daarnaast zijn er ook veel Sri Lankanen die in het Engels een praatje willen maken. En zo vliegt de tijd voorbij.
Het fort betreden
Eenmaal aangekomen in Galle is het erg druk. Veel mensen stappen hier uit. Het is duidelijk dat het een populaire bestemming is. Direct bij het uitstappen van het station worden we overspoeld met tuktuk chauffeurs die ons maar wat graag naar het fort willen brengen. Ze proberen er wel allemaal een slaatje uit te slaan. Het is inmiddels 14.00 uur en we leren hier al snel dat er tussen 13.00 en 15.00 uur een aantal wegen niet of moeilijk begaanbaar zijn omdat de schoolkinderen dan uit school komen (dit gebeurt in meerdere steden in Sri Lanka). Omdat de chauffeurs dan dus moeten omrijden, vragen ze meer geld voor hun rit.
Één van de mensen in de trein heeft ons daarom aangeraden om eerst de omgeving van Galle te ontdekken en pas later het fort te bezoeken. Wij slaan het advies in de wind. Wij hebben alle tijd en hoeven dus niet alles in de omgeving op één dag te zien. We willen na deze treinreis eigenlijk vooral graag opfrissen en wat eten. En omdat wij een hotel binnen het fort hebben geboekt, gaan we daar dus toch direct naar toe.
We vinden de sfeer binnen het fort meteen erg gezellig, misschien ook wel dankzij de drukte. Het doet ons denken aan een vakantie in Zuid-Europa. Het is zo anders dan de andere steden in Sri Lanka. Echt bijzonder. Onze tuktuk chauffeur brengt ons veilig naar ons hotel. We spreken met hem af om de volgende dag een ritje met hem te maken om wat leuke bezienswaardigheden in de omgeving te bekijken. Dan kan hij ons daarna meteen afzetten in Weligama, onze volgende bestemming.
Er op uit!
In ons hotel worden we direct hartelijk welkom geheten door de Russische eigenaresse, die helemaal lijkt te begrijpen wat de Westerse toeristen willen. Alles klopt, ziet er mooi uit en het eten is er heerlijk!
Het hotel heet niet voor niets ‘Secret Garden’. Van buiten lijkt het alsof je een klein steegje in gaat. In dit steegje bevindt zich de bar en een paar gezellige zitjes en vanuit daar loop je door naar de heerlijke koele binnentuin. Daar bevindt zich ook de receptie. We komen er achter dat het hotel maar beperkt aantal kamers heeft en gelukkig hebben wij daar één van. Wat een fijne kamer! Het is er koel, er staat een heel fijn bed, een bureau en er is een balkon. Verder hebben we ook een enorme badkamer tot onze beschikking. Alleen al voor de kamer zouden we zo een nachtje bijboeken.
Maar goed, we zijn niet in Galle om alleen maar in onze kamer te zitten. En dus frissen we ons op en gaan we het fort verkennen. We hebben niet echt een plan om dit plaatsje te verkennen. We slaan rechtsaf bij het hotel en al snel komen we dan uit bij de zee en zien we de welbekende vuurtoren. Een mooi plaatje! We besluiten met zonsondergang terug te gaan naar deze plek en nu de rest van het plaatsje te bekijken. Het is een stuk kleiner dan wij van tevoren hadden bedacht.
We komen na wat zigzaggen telkens weer bij de zee of bij de vestingwallen uit. Dat geeft ons wel wat rust om gewoon lekker rustig aan de winkeltjes te bekijken. En daar zijn er veel van! We krijgen allemaal inspiratie voor ons huis. Tot we weer even met onze neus op de feiten worden gedrukt, dat we helemaal geen huis meer hebben. En dus vragen we om de contactgegevens van deze gave interieurwinkel nadat we hebben geïnformeerd of zij ook in Nederland bezorgen. Hetzelfde doen we ook voor ‘Wood Carving by Sunil’, waar ze prachtige beelden maken van hout. Een absolute aanrader. Het is alleen al leuk om hier een kijkje te nemen en te zien hoe deze oude Sri Lankaanse man de mooiste werken maakt waar je bij staat.
Naast mooie interieur winkels en galeries, zijn er ook genoeg lekker eettentjes en ijskraampjes. Wij stuitten op een gegeven moment op ‘Coconut Sambol’, een klein schattig tentje waar we eigen gemaakte gemberbier drinken. Een absolute aanrader! We hebben ons geen betere opfrisser kunnen wensen.
De avond door een roze bril
Zoals gezegd sluiten we de dag af met een prachtige zonsondergang. Het leuke van dit stadje is, is dat je op veel plekken de zon op- en onder kunt zien gaan. Het is namelijk omringt door zee en dus genoeg ruimte om lang te genieten van de zon. Zodra de lucht roze begint te kleuren besluiten wij een plekje te zoeken om lekker te eten. Op Tripadvisor zien we een leuk restaurant waar je volgens de recensies heerlijke pizza’s kan eten.
Na een zoektocht komen we tot de conclusie dat de zaak inmiddels is gesloten of verhuist, helaas. En omdat we inmiddels best wat honger hebben, gaan we naar het eerste de beste gezellig ogende restaurant toe waar we buiten kunnen zitten. We komen uit bij Pedlar’s In café, een leuk restaurant waar we ook ‘toevallig’ ook terecht kunnen voor een lekkere pizza. Al wordt deze wel ergens anders vandaan gehaald… bijzonder. En zo sluiten we deze gezellige dag af. We weten nu zeker dat 24 uur in Galle meer dan genoeg is om alles te kunnen zien en dus kiezen we er voor om niet nog een overnachting bij te boeken.
Cultuur snuiven
De volgende ochtend genieten we van een heerlijk ontbijt in ons hotel en daarna vullen we de ochtend in met het bekijken van de historische monumenten in de stad. Zo zien we o.a. een oude Nederlandse Hervormde Kerk, waar nog van alles in Nederlands staat geschreven. Zo is het voor ons makkelijk te achterhalen dat hier nog iedere zondag diensten worden gehouden. Verder lopen we naar de andere kant van het fort, waar de Clock Tower zich bevindt. Vanaf daar lopen we via de vestingwal terug naar ons hotel, waar we hebben afgesproken met een oud collega van Lisa. Na de gezellige lunch staat onze tuktuk chauffeur op het afgesproken tijdstip voor de deur om ons naar Weligama te brengen. Eens zien wat de omgeving van Galle ons nog te bieden heeft vandaag.
Ramp rit met de Tuktuk
Helaas valt de rit tegen. De chauffeur heeft vooraf aangegeven dat hij het leuk zou vinden om ons mee te nemen naar bijzondere en nog onontdekte plekjes. Denk hierbij aan een verlaten schildpadden strand, de staande visser mannen (Stilt Fisherman) en hij stond er op om ons ook een kruiden/ medicijnentuin te laten zien. We zijn super enthousiast en kunnen niet wachten tot de eerste stop…
Eerst bezoeken we een Herbal & Spice garden waar we super leuke informatie krijgen over hoe de Sri Lankanen de planten gebruiken als medicatie. We proberen ook wat dingen uit en het is echt wel leuk. Lisa krijgt een ontspannende hoofdmassage met speciale kruiden en voor we er erg in hebben krijgt Erik een speciaal goedje op zijn onderarm gesmeerd, ontharingscrème… Op het einde krijgen we tegen een kleine vergoeding nog een heerlijke massage. Prima natuurlijk. Maar daarna worden we naar de shop gebracht en worden we bijna gedwongen wat te kopen.
We hebben hier geen behoefte aan, waardoor de vriendelijke gids toch minder vriendelijk blijkt te zijn. Jammer. Vervolgens gaan we naar een strandje met schildpadden, althans dat denken wij. Het blijkt een grote opvang te zijn waar we ook weer voor moeten betalen om schildpadden in grote bassins te bekijken. Net even anders dan de stranden waar je de schildpadden in hun natuurlijke habitat kunt zien. Wij bedanken liever.
Daarna neemt hij ons mee naar de traditionele staande visser mannen. Iets waar we benieuwd naar zijn. Zelfs dit is een grote toeristen grap. Er staat niemand in het water als we daar aankomen, maar tegen betaling wil er wel een visser op de foto gaan of we kunnen zelf op de foto als we willen. Opnieuw… Nee bedankt. Dit is niet echt wat wij zoeken. Uiteindelijk brengt hij ons naar het juiste hostel, maar omdat het volgens hem veel verder was dan afgesproken moeten we veel meer betalen. Dat doen we niet, want afspraak is afspraak. Tja… typisch… we zijn er chagrijnig van geworden.
We leren van de eigenaar van ons nieuwe hostel dat dit een gebruikelijk fenomeen is in Sri Lanka. Tuktuk chauffeurs nemen de toeristen mee naar de lokale trekpleisters waarna zij een commissie krijgen over al het geld dat ‘zijn’ toeristen vervolgens uitgeven. Onze chauffeur zag zijn geld dus ook voor zijn neus verdampen waardoor hij net als ons bij elke stop chagrijniger werd. Gelukkig zaten we dus in hetzelfde schuitje 😉
Ach, we zijn weer een ervaring rijker en wel veilig aangekomen op onze nieuwe bestemming, Weligama. Hoe zal dit surfersparadijs in het zuiden ons gaan bevallen?
Reisverslag: Galle 11 – 12 februari. Dag 28 – 29 van onze Wereldreis.
Kostenoverzicht Galle
- Trein Colombo – Galle: 225 ruppee p.p.
- Tuktuk treinstation Galle – hotel in centrum Fort Galle: 400 ruppee p.p.
- Lunch hotel: 1.500 ruppee p.p.
- Ginger Beers in Coconut Sambol: 300 ruppee p.s.
- Diner Pedlar’s In Café (pizza, drankje, koffie): 2.200 p.p.
- Overnachting Secret Garden (incl. ontbijt): 5.400 ruppee p.n.
- TukTuk + ‘gids’ Galle – Weligama (1,5 uur): 1.700 ruppee
- Tour + massage (20 min) herbal & spice garden: 1.000 ruppee p.p.
+/- 200 Sri Lankese Ruppee = 1 euro
