Een kijkje in het leven van een Sri Lankaans gezin, dat is wat wij bij Guesthouse Blue Mountains View -even buiten Dambulla- hebben ervaren. De omgeving waarin Dambulla zich bevindt wordt ook wel de culturele driehoek van Sri Lanka genoemd en dat is niet voor niets. Wie op zoek is naar Tempels en ander architectonisch schoon, kan hier zijn hart ophalen. Maar door al het groen waar deze omgeving in omringd is, wanen wij ons zo nu en dan ook in de jungle. En we hadden geluk, naast heel veel apen kwamen we ook een olifant tegen op straat.
Voorrang in Sri Lanka - olifanten eerst!
Wij besluiten vanaf de luchthaven meteen door te reizen naar Dambulla. De vlucht landt immers al om 09.30 uur, dus we hebben nog de hele dag voor ons. Wat grappig is, is dat we nu 1.5 uur tijdsverschil hebben met Thailand. Wij wisten niet dat er ook half uren verschil in tijdszones kan zitten! We doen het grootste gedeelte van de reis naar Dambulla met de lokale bussen. Wat een leuk avontuur meteen. De bussen zijn hysterisch in allerlei kleuren en met typische Singalese muziek. Daarnaast stappen er letterlijk tijdens het rijden mensen in en uit de bus. Ook hoef je niet bang te zijn om te verhongeren want de verkopers weten de bussen goed te vinden.
We doen er uiteindelijk zo’n 5.5 uur over om in Dambulla te komen, met een overstap in Kurunegala. Kurunegala heeft een groot busstation, waar wij niet meteen de weg naar de juiste bus kunnen vinden. Maar, de Sri Lankees laat geen moment voorbij gaan waarop ze niet kunnen helpen. Al gauw hebben wij 5 vrijwilligers om ons heen die ons met liefde het toilet en de juiste bus laten zien. Super fijn! Ondanks dat er genoeg toeristen in Sri Lanka zijn, hebben wij het gevoel nogal een attractie te zijn.
In de bus is dit overigens wel fijn, want ik krijg zo wel een huilend meisje stil. Wij zijn enorm onder de indruk van het verkeer. Iedereen rijdt – voor je gevoel – als een kip zonder kop rond. Haalt zowel links als rechts in en toetert dan even om te laten weten dat je maar aan de kant moet gaan. Het gaat vaak op een haar na goed. Later horen we dat er wel een systeem in zit. Hoe groter de auto (dus van tuktuk, naar motor, naar auto, naar bus, naar olifant(!) hoe meer voorrang je hebt op de weg. Dat verklaart een hoop…
Een warm welkom
Pradeep, de gastheer van het Guesthouse waar we naar toe gaan, heeft ons aangeraden het laatste stuk met Tuktuk te vervolgen, omdat ons verblijf zo’n 20 minuten buiten Dambulla ligt. Rond een uur of 6 komen we aan en worden hartelijk door hem en de andere 2 gasten die er verblijven, ontvangen. Wat ontzettend fijn. We hebben een prachtige kamer en kunnen meteen aanschuiven voor de koffie.
Helaas begint het al donker te worden, dus het uitzicht laat nog even op zich wachten. Wel worden we op een super lekker ‘rice and curry’ diner getrakteerd. Wow, wat heerlijk en wat enorm veel! Pradeeps moeder bereidt het diner met producten uit hun eigen tuin. Verder krijgt Pradeep hulp van Amida, een goede vriend die hij beschouwt als een broertje. Leuk om hun interactie samen te zien. Ze doen enorm hun best het naar de zin te maken en dat gaat ze goed af. Ons gezelschap helpt daar zeker bij. We hebben meteen een klik, we zijn van dezelfde leeftijd. We besluiten na de lange reisdag op tijd te gaan slapen.
Kijk uit malloot, een kokosnoot
De volgende dag staan we vroeg op voor het ontbijt, zodat we samen met de andere gasten kunnen eten. Wij besluiten daarna niets te doen en even bij te komen van de reisdag. Omdat het ontbijt zo veel is en wederom zo lekker, doen we daar de hele ochtend over, terwijl we kunnen genieten van het prachten uitzicht. Wat een ontzettend mooie plek is dit, met uitzicht over de bergen en de tuin.
Deze ochtend geeft Pradeep ons een rondleiding over het land, waar ook zijn vader druk aan het werk is. Ze verbouwen hun eigen rijst, groente en fruit. Echt ontzettend mooi om te zien hoe ze met de prachtige natuur om gaan en wat het ons allemaal te bieden heeft. Ook mooi om te zien hoe gemakkelijk de kokosnoten voor ons klaar worden gemaakt. Erik doet ook een poging. Maar helaas… Verder doen wij vrij weinig deze dag. ‘S avonds krijgen we op verzoek van Jos uit Zwitserland een ander soort diner, kottu roti, wederom erg lekker. Omdat het hier zo ontzettend relaxed is, besluiten we een aantal dagen bij te boeken.
Sportieve kleding aan en gaan!
We willen natuurlijk ook graag wat van de prachtige omgeving zien. Zoals hierboven al even genoemd, is Dambulla het hart van Sri Lanka en vormt het samen met Anuradhapura en Polonnaruwa de Culturele Driehoek. Daarom staan we vandaag al om 4 uur op, zodat we de Pidurangala rock met zonsopgang kunnen beklimmen en daarna Polonnaruwa kunnen bezoeken.
Even na 04.30 komt de TukTuk al aanrijden. Pradeep heeft er voor gezorgd dat wij vandaag – voor een goede prijs – hele dag Tuktuk met chauffeur beschikbaar hebben. Omdat hij zeker wil weten dat wij op tijd worden opgehaald, staat hij ook om half 5 naast zijn bed. Wat een gastheer! We zitten ongeveer een uur in de kou (je vangt veel wind in de tuktuk) voor dat we bij Pidurangala Rock zijn. Het is dan nog steeds pikkedonker. Onze aardige driver laat ons zien waar we naar binnen moeten.
Eerst betreden we een tempel, dus bedek ik mijn benen met de sarong en doen we onze schoenen uit. Na een paar meter lopen begint de hike en kunnen de schoenen – gelukkig- weer aan. Omdat we in het donker lopen hebben we extra zaklampjes meegenomen om bij te schijnen zodat we kunnen zien waar we lopen. Dat is geen heel slecht idee omdat het nog een aardige klim is. Weliswaar lopen wij het binnen een half uur terwijl er 2 uur voor staat dus dat valt weer mee. Gelukkig hebben we daar al rekening mee gehouden, dus bij aankomst op de top begint het eerste ochtendgloren al te verschijnen in de vorm van roze lucht.
Innerlijke rust tijdens deze drukke bedoening
Tijdens de wandeling komen we niemand tegen, maar helaas verandert dat op de top. De eerste Nederlanders zijn al van een afstand te horen en al snel blijkt het erg druk te zijn en moet je je best doen een goede plek te veroveren om een goede foto te maken. Toch mag dat en het continu ‘sssht’ geroep de pret niet drukken. De zon komt langzaam tevoorschijn en de geluiden van ontwakende dieren worden steeds luider.
Het heeft iets magisch over zich heen, waarschijnlijk omdat het jungle achtige gebied waarover we uit kijken bedenkt is onder een laag dauw. Echt prachtig! Ondanks de drukte voelt het alsof we er alleen zijn en heerst er enorme rust. We hebben anderhalf uur doorgebracht en worden naast de toeristen vergezeld door apen en honden. Na de fotoshoot afgerond te hebben gaan we terug waar de chauffeur keurig op ons wacht.
Overal op internet, maar ook door de locals, wordt aangeraden om in plaats van de Lions Rock, Pidurangala Rock te beklimmen. Wij sluiten ons hier bij aan. Het is ten eerste veel goedkoper (2,50 t.o.v. 25 euro), en daarnaast ook minder druk. Daar komt bij dat je nu dus uitzicht op de Lions Rock hebt en dat is toch ook wel erg gaaf! Zeker de moeite waard dus.
Wildlife!
Na het beklimmen van de Pidurangala Rock brengt de chauffeur ons naar een plekje waar we kunnen ontbijten. Hier spreekt niemand Engels en zijn we de enige toeristen. Erg leuk, ze doen ons best voor ons. Wel is de rekening wat aan de hoge kant. Later lees ik op internet dat er vaak 5 tot 6x zoveel gevraagd wordt voor toeristen dus dat verklaart een hoop.
Onderweg naar Polonnaruwa, de voormalige hoofdstad van Sri Lanka (11e tot 13e eeuw), waar nog ruïnes van tempels en paleizen uit die tijd te vinden zijn, komen we van alles tegen! Apen, pauwen en zelfs een olifant langs de weg. Wauw. Ontzettend indrukwekkend om zo’n groot dier van zo dichtbij in het wild te kunnen zien. Even verderop zien we een varaan naar vlees happen. Erg indrukwekkend. Ik vind het zelfs zo dichtbij en eng dat ik in de tuktuk blijf zitten. Erik maakt foto’s, waar we uiteindelijk voor moeten betalen. De chauffeur vertelt ons dat dit een baan is. Varanen lokken voor toeristen. Tja… voelt dan toch wat minder als wildlife…
Ruïnes bekijken tussen de apen
Uiteindelijk komen we aan bij Polonnaruwa, waar we een fiets huren om de stad te kunnen verkennen. Erg leuk om tussen de apen te fietsen! De stad zelf is ook erg mooi, met prachtige tempels. Toch houden we het na 2 uurtjes voor gezien omdat het gewoon te warm is. Best zonde, want het is niet goedkoop om hier naar toe te gaan. Daarnaast is het zo groot, dat wij nu lang niet alles even goed gezien hebben. Je kunt hier wel een hele dag verblijven. Wij denken dat het een stuk leuker is om dit met een gids te doen, zodat je ook meer informatie over de geschiedenis kunt krijgen. Dan gaat zo’n plek toch meer leven.
Sri Lankaans plattelandsleven
Ook de daarop volgende dagen besluiten wij Dambulla niet te bezoeken. Wellicht een gemis, er schijnen prachtige grottempels te zijn, met mooie muurschilderingen en boeddha’s. Voor ons voelt het op dit moment fijner om te ervaren hoe het is om hier te wonen. Mede doordat Pradeep open vertelt over het leven in Sri Lanka: zijn jeugd, de weg die hij heeft moeten bewandelen om leraar te worden, maar ook de guesthouse op te zetten. De ongelijkheid in het land en hoe anders Sri Lanka door de locals wordt ervaren als door de toeristen.
Verder mogen wij hier ook van alles filmen, zoals hoe vader en zijn medewerkers op het land werken. Als kers op de taart krijgen we een kijkje in de keuken bij mama. Wat leuk! Ik mag helpen de kokos te raspen en ik kan je vertellen dat dit nog best ingewikkeld is. We maken een paar mooie drone shots van dit alles als cadeau voor Pradeep zijn gastvrijheid.
Op de laatste avond neemt Amila ons mee naar een zeer mooi meer, genaamd Kandalama en daar opent hij zijn hart voor ons. Hij noemt ons grote broer en zus (hij is pas 18) en we praten met hem over zijn toekomst plannen. Hij wil gids worden en gaat een opleiding Duits doen. Echt leuk om te horen. Wij hopen dat het zal slagen. Deze avond heeft hij ons in ieder geval goed rondgeleid!
Bij terugkomst spelen we samen met Pradeep er bij nog een spelletje Carrom. Een soort combinatie tussen biljarten en sjoelen maar dan met damstenen. Hij is er heel goed in en heeft een plan in gedachten waardoor ik samen met hem een paar keer win. Ik krijg de stenen soms niet eens vooruit, haha. Na ons laatste gezamenlijke diner heeft hij nog een bijzonder cadeau voor ons: een buddah die wij de rest van de reis bij ons zullen dragen en die bij thuiskomst een mooi plekje zal krijgen.
De volgende dag nemen we met een dubbel gevoel afscheid. We zullen de rust en de gastvrijheid enorm missen. Deze plek heeft er voor gezorgd dat wij ons direct thuis voelen in Sri Lanka. Maar, we kijken uit naar nieuwe avonturen. Zullen wij in Kalpitiya dan eindelijk een beetje bruin worden? 😉
Reisverslag: Dambulla 25 – 30 januari. Dag 11 – 16 van onze Wereldreis.
Kostenoverzicht Dambulla
- Taxi luchthaven Colombo – busstation Negombo: 1.600 ruppee
- Bus Negombo – Kurunegala – Dambulla: 430 ruppee p.p.
- Tuktuk Dambulla – Blue Mountains View: 700 ruppee
- Entree Pedurangala Rock: 500 ruppee p.p.
- Entree Polonnaruwa: 4750 ruppee p.p.
- Foto’s varaan: 100 ruppee
- Fietshuur (dag): 300 ruppee p.p.
- TukTuk + gids (dag): 8000 ruppee
- Diner guesthouse: 1100 ruppee p.p.
- Overnachting guesthouse (incl. ontbijt en snacks): 4200 ruppee p.n.
- Fles water: 60-100 ruppee
- Bier (Lions – 500ml): 400-600 ruppee
+/- 200 Sri Lankese Ruppee = 1 euro
