Zo’n 10 kilometer voor de grens met Noord-Macedonië krijgen we een sms’je ‘u heeft 80% van uw data verbruikt’. Huh? Dat kan niet, we zitten qua MB’s zelfs nog lang niet op de helft. We openen de app van Vodafone en zien dat we al €60 buiten onze bundel aan internet hebben besteed aan in totaal zo’n 50 mb. Pff.. we bellen direct met Vodafone en geven aan dat we nog in Albanië zitten waar ons abonnement geldig is. De medewerker vertelt ons dat wij ons volgens de antennes toch echt in Macedonië bevinden, dus dat we daar toch echt beter op moeten letten. Dikke pech.
Grensovergang met Noord-Macedonië
Na een heerlijke nacht in het boetiekhotel is het nu weer tijd voor de werkelijkheid. We brengen de nacht door in Pogradec aan het meer van Ohrid, vanwaar je de grensovergang met Noord-Macedonië ziet liggen. Regen en ijzel wisselen elkaar af en de nachtelijke temperaturen liggen rond de -4 graden, niet ideaal dus. Verkrampt van de koude nacht trotseren we de volgende ochtend het slechte weer voor een ochtend yoga. Daarna een laatste check van de actuele corona situatie in Noord-Macedonië en besluiten het er dan maar op te wagen.
Bij de grensovergang gaat alles goed, de bus wordt gecontroleerd en 5 minuten later zijn we daadwerkelijk in Noord-Macedonië. Via de toeristische attracties het Sveti Naum klooster en de Bay of Bones rijden we door naar Ohrid. Omdat we de volgende ochtend een belafspraak hebben gaan we op zoek naar een geschikte camping met wifi. Want we weten inmiddels dat ons abonnement in Noord-Macedonië niet geldig is. Dat blijkt alleen makkelijker gezegd dan gedaan. De eerste camping is vanwege ‘Corona’ gesloten, de tweede bestaat überhaupt niet meer en de derde camping heeft een groot hek met een dik slot. Terwijl ze allemaal adverteren met het hele jaar geopend.
Ohrid
Zodoende rijden we Ohrid in, zoeken we een mooie parkeerplaats uit en gaan we op ontdekkingstocht in het historische centrum. Hier is vast ook wel een leuk tentje te vinden waar we de volgende ochtend terecht kunnen. Het historische centrum stelt ons absoluut niet teleur, en we kijken onze ogen uit. Allereerst ziet het er onwijs leuk uit, daarnaast wisselen het amfitheater, oude kerken, het Fort, opgravingen en leuke restaurantjes elkaar in hoog tempo af. En dat alles met een schitterend uitzicht op het meer van Ohrid, waar inmiddels zelfs een zonnetje is gaan schijnen.
Koudefront op komst
We vinden ons mooie barretje met ook nog eens een waanzinnig mooi uitzicht en nadat we de volgende ochtend onze afspraak hebben gehad maken we plannen voor de rest van ons verblijf hier. We checken de weersvoorspellingen en krijgen een kleine hartverzakking. De weersvoorspellingen zijn op zijn zachtst gezegd slecht te noemen. De temperaturen komen de komende 10 dagen niet meer boven het vriespunt en de nachtelijke temperaturen dalen tot onder de -15. Shit, dat zag er afgelopen week nog anders uit.
We hadden vooraf al gezien dat het mogelijk is om in Noord-Macedonië te wintersporten, dus gaan direct verder op onderzoek. Ons oog valt al snel op een ‘workaction’ advertentie, waarbij werk en vakantie worden gecombineerd. We krijgen de betreffende organisatie niet direct te pakken dus besluiten we de gok te wagen. Eenmaal aangekomen krijgen we een aanbieding waar we geen nee tegen kunnen zeggen. Een mooi en knus hotel voor een week inclusief ontbijt en diner, spa faciliteiten, een was service, een werkplek met goed internet en… een skipas. Zo gebeurt het dat wij de volgende ochtend geheel spontaan met z’n tweeën op een lege en zonovergoten piste staan in Noord-Macedonië. Hoe leuk is dat?
Wintersporten tijdens Corona
Eerlijk is eerlijk, van het werken komt in eerste instantie niet veel terecht, want het skiën en vakantiegevoel overheerst toch, maar dat maakt het avontuur er niet minder om. En om maar direct met de deur in huis te vallen, ja het voelt heel dubbel om hier te zijn. Enerzijds genieten we enorm van deze onverwachte vrijheid, anderzijds is het risico op besmetting veel groter dan elders. We hebben er dan ook voor gekozen om geen ‘live’ promotie te maken van onze activiteiten in het adembenemend mooie Mavrovo zodat we dit niet verder stimuleren.
Koudefront, sneeuw en een ijzige hike
We staan hoe dan ook achter onze keuze om Fred te verruilen voor een hotel, want het koudefront is inmiddels gearriveerd. De temperaturen bereiken -17 en het sneeuwt 4 dagen onafgebroken waarbij er meer dan een meter sneeuw valt. Alleen dat is voor ons al een groot avontuur
Tijdens ons verblijf hebben we superleuk contact met de medewerkers. Zo raken we bevriend met de receptionist Dimitrija, die een officiële berggids blijkt te zijn en nodigt hij ons uit om samen te gaan hiken in de sneeuw. Dit was niet aan dovemans oren gericht en dus verruilen wij de volgende ochtend onze skies voor speciale sneeuwschoenen en trotseren we samen de elementen.
Tijdens de hike leren we veel over het Nationale Park en het leven in Noord-Macedonië. Voor iedereen die de onwaarschijnlijk mooie natuur van Noord-Macedonië wil gaan ontdekken, kunnen wij Dimitrija uit de grond van ons hart aanbevelen als gids. Super gezelschap, veel kennis en op en top voorbereid op alle situaties.
Culturele uitwisseling en Macedonische gastvrijheid
De dagen vliegen voorbij en elke dag ontmoeten we weer nieuwe inspirerende mensen. Zo ook met Sekula en Novac, die beide werken in de skiverhuur waar we dagelijks onze uitrusting ophalen. Nadat we onze uitrusting inleveren raken we aan de praat en krijgen we zelfgestookte traditionele Raki. We hebben een leuke klik we worden ’s avonds uitgenodigd voor een hapje en een drankje. Met het oog op de avondklok zelfs in ons eigen hotel. We zitten uren samen en leren veel over Noord-Macedonië. Over de geschiedenis, het Macedonië conflict met Griekenland, de Balkan, maar ook over geld en geluk.
Wat een waanzinnige verrijking van ons avontuur op zoveel verschillende gebieden.
