Eindelijk, na lang zoeken vinden we een mooie afgelegen overnachtingsplek aan de rand van het bos, dit voelt perfect! Als we de volgende ochtend al vroeg wakker worden door harde knallen en stemmen rondom onze bus. Met een kloppend hart kijken we door de ramen en zien we bewapende militairen naast de bus lopen terwijl er inmiddels van alle kanten schoten klinken. Shit, waar zijn we nu weer beland.
Muggenjacht in Boedapest
Nadat we een paar drankjes hebben gedaan bij deze gave spot aan de Donau die ons doet denken aan de Amsterdamse NDSM werf gaan we op tijd terug naar de camper. We zitten nog een tijdje buiten en laten de deur even open zodat de ergste hitte eruit kan. Het is in Boedapest zo’n 35 graden, dus binnen is het nog vele malen warmer. We zien al snel een paar muggen vliegen dus doen snel de schuifdeur dicht. Voordat we gaan slapen speelt kruipt Erik nog ‘een uurtje’ in de rol van Arnold Schwarzenegger als Terminator en is na een uur meppen overtuigt dat alle muggen zijn vernietigd.
Nog geen 15 minuten later worden we wakker door het vele gezoem en doen de lichten weer aan. Er zitten alweer 10 muggen op het gordijn boven onze hoofden. Shit. Het volgende halve uur zijn we bezig om ze allemaal te bestrijden en gaan daarna weer slapen. Dit proces herhaalt zich daarna nog zo’n 10 keer, waarna onze prullenbak bijna begint uit te puilen van de vele opgestapelde muggen. We beginnen radeloos te worden, waar komen ze toch vandaan? Om 4 uur zijn we het zat, we verplaatsen de bus, weg bij de bosjes. Maar al snel blijkt dit valse hoop.
Rond 6 uur ’s ochtends lijken de muggen eindelijk te gaan slapen en volgen wij hun voorbeeld, zodat we toch nog iets hebben geslapen voordat we zo op ontdekkingstocht gaan in Boedapest. Wat een nacht.
Ontdekkingstocht in Boedapest
We hebben om 10.30 uur een Free Walking Tour staan in het centrum van Boedapest. Gelukkig is dit de perfecte afleiding na zo’n nacht en leren we veel over deze indrukwekkende stad. Die tot onze verbazing hartje zomer in het weekend bijna een spookstad genoemd kan worden. Desalniettemin kijken we onze ogen uit en genieten we enorm van de mooie bezienswaardigheden en de vele terrasjes.
Knallende overnachtingsspot
We worden getipt voor een gave hike die tegen de grens met Slowakije ligt op zo’n uur (terug) rijden. Wij zijn natuurlijk altijd te porren voor gave hikes en als deze dan ook nog eens de naam ‘Spartacus trail’ heeft, dan hoeven we er al helemaal niet over na te denken.
We vinden een mooie plek via Park4Night en komen uiteindelijk terecht op een ontmoetingsplek voor zeer intieme ontmoetingen. We hoeven de gebruikte condooms en vochtige toiletdoekjes nog net niet van de banden te trekken dus draaien snel weer om. Even verderop vinden we zelf een vlakke plek die er zeer geschikt uitziet om de nacht door te brengen.
Als we de volgende ochtend wakker worden zien we verschillende militairen om onze bus heenlopen. Ondertussen horen we vlakbij een bijna continue geweervuur en vliegen er helikopters over. Waar zijn we nu weer beland… Erik trekt snel een broek aan en stapt uit zodat de militairen zien dat er ‘leven’ is in die gekke blauwe bus. Tot onze grote verrassing worden we met een voorzichtige glimlach en zwaai ontvangen, waarna we volledig worden genegeerd.
20 meter naast onze camper blijkt een ‘verbogen’ ingang te zijn van een militair oefenterrein, denken we althans. Ach, nu de militairen ons hebben gezien en ze best vrolijk reageren geloven we het wel. Veiliger dan dit gaan we het tijdens onze reis niet vinden. We zetten dan ook met een gerust gevoel onze stoeltjes buiten om midden tussen het geweervuur zoveel mogelijk van de Olympische Spelen mee te krijgen, heerlijk.
De Visegrád Spartacus trail
De hike beloofd ons spectaculaire uitzichten, fysieke beproevingen en een mooi viewpoint op de bekende horseshoe bend in Visegrád. In de praktijk is het een ‘gewoon’ wandelpad die af en toe wat smaller wordt en ons verder dwars door een dichtbegroeid bos leidt. Niks geen uitzichten, maar vooral een lange wandeling. 4 uur later staan we gedesillusioneerd bij de bus. We rijden daarom maar naar een viewpoint, maar ook daar kunnen we het uitzicht niet veel spannender maken. We zijn inmiddels waarschijnlijk gewoon een beetje verwend.
Pécs, de studentenstad van Hongarije
We hebben in Hongarije contact met Romy die we kennen via Instagram. Zij is op haar 17e geëmigreerd naar Hongarije, geeft inmiddels Hongaarse les aan Nederlanders en werkt als touroperator. Zij woont in Pécs, het Utrecht van Hongarije en wil ons graag meer vertellen over ‘haar’ land en stad. Ze wil er zelfs een middag vrij voor nemen, hoe leuk?! We bedenken ons geen moment en rijden in een rechte lijn haar kant op.
Er volgt een leuke ontmoeting, in een toffe stad, met een mega interessante geschiedenisles, een heerlijke lunch, mooie uitzichten en nagenieten op het terras. We zijn de kracht van Instagram nog nooit zo dankbaar geweest.
Het alternatieve Balatonmeer
Romy vertelt ons dat zij het weekend gaat doorbrengen op het meer van Pécs, een mooi gelegen meer, waar maar een fractie van de mensen komen ten opzichte van het populaire Balatonmeer. Aangezien wij hier nog net niet smelten volgen we haar voorbeeld en rijden diezelfde avond nog richting het meer. We parkeren naast een ‘beachbar’ waar we direct kunnen genieten van verkoelende drankjes, waarna we rollend terug naar de bus kunnen, heerlijk.
De volgende ochtend starten we de dag vanaf het water op een gehuurde sup, werken we een paar uurtjes en kijken we de laatste Olympische onderdelen in de schaduw van ‘onze’ beachbar. Vanlife in optima forma.
Wijnregio Villány
Zoals jullie inmiddels van ons gewend zijn, zoeken we onderweg graag naar de mooiste wijnregio’s van een land en zo komen we vervolgens terecht in Villány. Een klein dorpje met slechts 2.500 inwoners in het uiterste zuiden van Hongarije. We worden hier ’s avonds verrast door een heus nachtleven zodat we na een wijnproeverij zelfs nog even heerlijk de voetjes van de vloer kunnen doen op muziek uit het ‘foute uur’. Een totale verrassing en tevens een schitterende afsluiting van ons korte, maar krachtige Hongarije avontuur. Niet de spannendste landschappen, mooiste hikes of onvergetelijke uitzichten, maar wel prachtige steden en mooie ontmoetingen.
Morgenochtend reizen wij weer door naar Servië of Roemenië om onze reis naar Istanbul, met eindbestemming Japan voort te zetten. Tot volgende week!
