Ons 10 daagse verblijf bij Into the Blue is omgevlogen. Wat hebben we genoten van de fijne strandjes en de prachtige omgeving. Bovenal van de fijne mensen die wij hier hebben leren kennen. Inmiddels zijn alle Workawayers vertrokken en hebben wij onze intrede gemaakt in de villa. Hoe zal het ons vergaan als medewerkers van deze prachtige plek? Zullen wij de kunst van het ontbijtjes maken onder de knie krijgen? Lukt het ons een mooi filmpje te maken voor hun website? En zal er nog wat vrije tijd overblijven om leuke dingen te doen? Je leest het in dit reisverslag.
Workaway, wat is dat?
Nog even een kleine recap. Een paar dagen geleden hebben wij besloten ons verblijf hier te verlengen door hier als Workawayers aan de slag te gaan. Wat houdt dat in? Workaway is een vorm van werk, waarbij je veelal in ruil voor kost en inwoning, een aantal uur per dag werk verricht. In ons geval betekent dat 4 uur per dag werken in ruil voor een overnachting en ontbijt. Onze werkzaamheden zijn: helpen bij het maken van de ontbijtjes, de gasten ontvangen en hen wegwijs maken. Last but not least zullen wij ook foto’s en filmpjes maken van Into the Blue voor de Instagram en de website. Een leuke uitdaging!
Aan de slag!
Onze eerste ochtend in de villa worden we goed wakker, we hebben er zin in! Het weer is heerlijk, met een zonnetje in de ochtend worden we eigenlijk altijd vrolijk wakker. De cabanas zijn momenteel vol geboekt, dus genoeg ontbijtjes te maken vandaag. We hebben met Sanka afgesproken om tussen 7 en half 8 op te staan. Als wij naar buiten stappen is hij ook al wakker. ‘Goodmorning guys! Are you ready for breakfast?’ vraagt hij ons. Als wij daarop antwoorden dat we zin hebben om te beginnen lopen we samen met hem naar de keuken.
De keuken is een vrij kleine ruimte waar zich een gasstelletje bevindt met 2 pitjes. Verder staat er een grote koelkast die tot de nok toe is gevuld. ‘Ten eerste moeten jullie weten dat al het eten in de koelkast moet liggen, anders gaan de mieren er mee aan de haal’ drukt Sanka ons op het hart. Hij vertelt ons verder hoe we koffie en thee moeten maken, hoe we het bestek moeten ‘inrollen’ in het servet en hoe de ontbijtjes gemaakt worden. Omdat er zo vaak nieuwe Workawayers zijn, hangt er naast de koelkast een geheugensteuntje met ingrediënten en een stappenplan. Handig!
Blend, blend, blend!
Niet veel later zijn de eerste twee gasten op het terras aangeschoven. Nadat ik hun bestelling heb opgenomen, begin ik vast met koffie en thee maken, terwijl Erik en Sanka starten met de eerste bowl. Het grootste gedeelte van de ontbijtjes zijn smoothie bowls, super lekker! Het blijkt niet ingewikkeld om te maken. Het is een kwestie van het juiste fruit bij elkaar gooien, met een geheime finishing touch (wie dat wil weten, moet het maar een keer bij ons komen eten). De toppings zijn heel belangrijk voor de look. Sanka laat ons zien hoe hij dat doet. ‘Erik, kun jij even snel een bloemetje halen uit de tuin?’ Erik rent snel heen en weer en als het bloemetje toegevoegd is aan de bowls, kan ik de ontbijtjes uitserveren. Een goede start!
Snelle leerlingen
De volgende ontbijtjes zijn een afwisseling van bowls en toast met ei. Leuk, want zo leren we meteen alle ontbijtjes te maken. Sanka leert ook nog iets van ons. ‘Sunny side up’ is bij hem geen bekende term. Hij blijft het dan ook steevast ‘Sunny slider’ noemen. Omdat Erik en ik natuurlijk wel gewend zijn om samen in de keuken te staan en samen te werken, gaat het als een speer. Sanka is verbaast hoe snel we zijn en hij wordt er blij van. ‘Morgen kunnen jullie het wel zonder mij denk ik!’ En eerlijk gezegd lijkt ons dat ook een goed idee. Met z’n 3e in deze keuken staan is niet ideaal… We zijn blij dat Sanka zo veel vertrouwen in ons uit. Samen maken we nog een ontbijtje voor ons drieën en rond een uur of 11, als alle gasten uitgegeten zijn, kunnen wij dan eindelijk aanvallen.
Cashew vruchten eten
De rest van de dag verloopt soepel. We hebben niet zo veel te doen en kunnen rustig wennen aan onze nieuwe functie. Sanka vindt het leuk om ons verschillende dingen te leren over wat de tuin ons zoal te bieden heeft. Zo groeien er al een tijdje cashews aan de boom. Wij hebben de cashews eerlijk gezegd nog nooit zien groeien. ‘Wij dachten altijd dat cashews uit een plastic zakje groeien’ zeg ik dan ook grappend tegen Sanka. Omdat hij verbaasd is dat we dit nog nooit gezien hebben, haalt hij een vrucht voor ons uit de boom. Aan de vrucht groeit een cashew, die vervolgens nog gebrand moet worden. Je hebt dus heel wat bomen nodig om zakken vol cashews te vullen. ‘Je kunt de vrucht ook eten, willen jullie proeven?’ Daar zeggen wij geen nee tegen. Het is heerlijk!
Tuin vol lekkers
Dat is niet het enige dat de prachtige, grote tuin ons te bieden heeft. Zoals ik al in een eerder verslag over Tangalle schreef, zijn er ook veel kokosnoten in de tuin te vinden. Toch denk ik dat de bananenbomen de kroon spannen. Daar zijn er echt veel van. Het leuke is, dat er zo af en toe een hele tros naar beneden kan vallen. En dat komt goed uit, want voor bijna alle ontbijtjes is er banaan nodig. Daarnaast groeit er ook papaya, mango (mits het daar seizoen voor is) en jackfruit. De apen zijn ook gek op al deze vruchten en ‘stelen’ het dan ook graag uit de tuin. Dat wordt niet echt op prijs gesteld, maar daar heeft Sanka wel een oplossing voor.
Lana & Lily to the rescue
En die oplossing heten Lana en Lili. De honden van Into the Blue. Wat een schatjes! Maar naast dat ze schattig zijn, zijn ze dus ook nog eens van grote toegevoegde waarde. Niet alleen weten zij de apen af te schrikken, ook andere ongewenste dieren weten zij weg te jagen. Van varanen tot schorpioenen. Hoe aanvallend ze zijn tegen deze dieren, zo lief zijn ze voor de gasten. Ze vragen geregeld om aandacht. Wie daar even geen zin in heeft, heeft pech. Ze eisen het op door tegen je aan te schuren en jankende geluidjes te maken. Gelukkig zijn wij dol op honden!
Naast dat ze de gasten op het terrein beschermen, zijn ze ook nog eens goede waakhonden buiten het terrein. Zoals eerder al gezegd, moeten we een pad omgeven door blaffende honden af, voor we bij de grote weg zijn. Lana en Lili lopen met ons mee tot we voorbij de honden zijn om ons te beschermen. En keren daarna weer huiswaarts. Wij zijn maar wat blij met onze persoonlijke waakhonden. Want later blijkt dat iemand anders door één van de andere honden gebeten is…
Doodzieke kat Leo
Naast honden heeft Sanka ook een kat als huisdier: Leo. Al sinds we zijn aangekomen bij Into the Blue is Leo ziek. Hij is een tijd geleden door een teek gebeten. Helaas is hij daar zo ziek van geworden, dat hij bijna dood ging. Enorm uitgemagerd troffen wij de kat dus aan. Gelukkig is hij aan de beterende hand en hoeft hij niet meer elke dag naar de dierenarts. Maar als Leo op een dag zijn verse tonijn (dat hij elke dag krijgt!) niet meer op eet, gaan de alarmbellen bij Sanka en mij af. Gaat het wel goed met hem? Zijn glans is ook verdwenen… Sanka heeft het druk en vraagt mij of ik met Leo naar de dierenarts wil gaan.
Natuurlijk wil ik dat. Dat arme beestje! Nog geen 10 minuten later staat Pradeep voor de deur. Pradeep is een vriend van Sanka en tevens tuktuk chauffeur. Hij weet waar de dierenarts is. Hij spreekt zowel Singalees als een paar woordjes Engels. Dus samen moeten we er dan wel uit komen. En daar zit ik dan in de tuktuk, met Leo in het mandje op schoot. Gelukkig geeft hij zich snel over. Eenmaal bij de dierenarts is het hartstikke druk! Om de tijd te doden leert Pradeep mij tot 10 tellen in het Singalees. Ach, dat heb ik altijd al willen leren! Als we aan de beurt zijn, blijkt dat de dierenarts goed Engels spreekt. Gelukkig maar, dat is toch een stuk gemakkelijker voor mij. Helaas blijkt het waar wat wij al vermoedde: Leo is nog niet beter. Vanaf nu moet hij weer dagelijks terugkeren voor antibiotica…
Dieren paradijs
Dat we de hele dag door allerlei soorten dieren worden omgeven blijkt ook in de badkamer. Als ik wil gaan douchen zit er een enorme pad in de douche om mij gezelschap te houden. Maar ook als ik ’s nachts naar de wc ga, bevindt zich een pad in de wc pot. Verder zijn we ook gigantische spinnen tegen gekomen. Gelukkig zijn er ook veel schattige dieren. Er vliegen veel soorten vogels en er zijn enorm veel eekhoorns. Van schattige kleintjes tot reuze eekhoorns die wel een meter groot kunnen worden.
Het werken bevalt ons goed
Terug naar het werkende leven. Het bevalt ons goed. We vullen onze dagen door ’s ochtends de ontbijtjes klaar te maken en tussendoor wat beeldmateriaal te schieten en te editen. We hebben daar een hoop plezier in. Sanka is maar wat blij met onze hulp. Hij heeft overdag vaak nog andere afspraken, dus dan bewaken wij het fort. We verwelkomen de gasten, maken een welkomstdrankje. Vervolgens kletsen we gezellig en geven we onze tips voor de omgeving. Het is ontzettend leuk om op deze manier met nieuwe gasten in contact te komen. Met sommige gasten hebben we direct een leuke klik. Zo zijn we met een koppel uit Zwitserland samen uit eten geweest. En hebben we met twee Duitse meisjes afgesproken elkaar later in Ella weer te ontmoeten.
Weerzien met een oude bekende
Gelukkig blijft er ook nog genoeg vrije tijd over om ons eigen ding te doen. Zo kan ik nog veel yoga doen, wat echt een genot is op deze rustige plek. Verder gaan we geregeld naar het strand voor een frisse duik of om lekker niks te doen. Op een dag krijgen we een berichtje van Josh (lees in ons eerdere verslag hoe we hem hebben leren kennen). Hij heeft zijn reisroute gewijzigd en is weer in het zuiden van Sri Lanka aangekomen. ‘Ik ga vanmiddag naar Jungle Beach met wat vrienden, zijn jullie nog in de buurt?’ vraagt hij ons. Enthousiast reageren wij dat we wel in de mogelijkheid zijn om ook te komen. En dus zitten we een paar uur later weer gezellig met hem te kletsen.
Party time
Ook met de rest van de groep is het gezellig. Ze nodigen ons uit om die avond bij hun langs te komen in Dickwella voor een feestje. Ze hebben daar met een grote groep mensen een plek afgehuurd. Dit bestaat uit zo´n 10 huisjes en een enorme uitkijktoren. Het moet een geweldig uitzicht zijn. Helaas kunnen we dat in het donker niet zien, maar we slaan deze uitnodiging niet af. We hebben wel zin in een feestje. Ook Sanka vindt het gelukkig geen probleem als we op tijd weg gaan vanavond.
We moeten er wel wat voor over hebben om op de juiste bestemming aan te komen. Gelukkig gaat Josh ons vanaf de hoofdweg voor op de scooter. Na verschillende kruipdoor sluipdoor weggetjes te zijn begaan, komen we uit bij een geweldige plek. De uitzichttoren is wel 15 meter hoog en staat boven op de berg en daar gaan we dan ook meteen naar toe. Eenmaal bovenin hebben zich al een aantal mensen verzameld, omgeven door matrassen. Een super gezellige chillplek. Na wat biertjes te hebben gedronken gaan we naar beneden toe. Het is bijna 00.00 uur en een van de meiden is jarig. Na gezamenlijk voor haar te hebben gezongen en taart te hebben gegeten gaan wij weer naar huis. We moeten immers weer vroeg op voor ons werk…
Golven pakken
En zo vliegen de dagen voor ons voorbij. We zijn ook nog in de mogelijkheid om te gaan surfen. De afgelopen keren zijn, zoals jullie hebben kunnen lezen, met ups en downs verlopen. We hopen onze voorlopig laatste surfervaring goed te eindigen. Daarom kiezen we er voor weer op de scooter te stappen en naar Hiriketiya te gaan. We besluiten één surfboard te huren en daar om de beurt gebruik van te maken. Op die manier kan Erik mij nog wat helpen met duwen, zodat ik wat meer vaart heb.
En dit pakt mega goed uit! Het gaat echt een stuk beter en ik kan een paar mooie golven pakken. Dat komt ook omdat ik naast hulp van Erik, ook hulp krijg van een onbekende man in het water. Erik geeft tips van achter het surfboard en de man geeft tips nadat ik de golf gepakt heb. Kan niet beter! Ik merk dat ik mijn zelfvertrouwen weer terug krijg. En nog belangrijker: ik heb ontzettend veel plezier. En daarom besluit ik dat het voor nu genoeg is. Het is Eriks beurt. Erik heeft mijn hulp niet nodig en gaat meteen naar het diepere stuk, waar de meer gevorderde surfers zich bevinden. Ook bij hem gaat het hartstikke goed! Bij alle golven die hij pakt, blijft hij staan. Zo hebben we beiden onze surfervaring op een hele fijne manier afgesloten.
Calamaris for dinner
We zijn weer op tijd terug voor het diner. Sanka heeft beloofd vanavond Calamaris voor ons te maken als dank voor onze hulp. Wij hebben beiden wel eens gefrituurde Calamaris gegeten, maar nog nooit op deze manier. Hij heeft de meest verse vis gekocht en wij helpen hem de vis schoon te maken. ‘Sanka, kan het zijn dat er allemaal plastic in de vis zit?’ vraag ik. Sanka begint te lachen. Hij is echt verbaasd dat wij zo weinig weten van verse vis. Hij legt uit dat er van binnen een rugschild in de Calamaris zit, dat net lijkt op plastic. We moeten dit natuurlijk wel verwijderen. Sanka maakt het echt heerlijk klaar en we genieten onder het genot van een Lion biertje.
Het bier is hier ook niet zonder slag of stoot gekomen. Bier is iets dat niet op elke plek zomaar verkocht mag worden in Sri Lanka. Je moet er een vergunning voor hebben. Daarnaast kun je het alleen kopen in de zogenaamde Wine stores. Sanka had geen bier meer op voorraad, maar zijn ouders hebben een restaurant. En dus belt hij zijn vader of het goed is dat Erik een paar biertjes komt halen. En zo vertrekt Erik op de scooter om even later met 3 koude biertjes terug te keren.
Bevoorrecht als Nederlander
Tijdens het eten raken we wat dieper in gesprek. Sanka vertelt over zijn jeugd en over zijn toekomstplannen. Hij wil graag naar Frankrijk, daar woont zijn vriendin. Maar hij wil ook graag de rest van Europa zien. Voor Sri Lankanen is het helemaal niet zo gemakkelijk om een toeristenvisum te krijgen voor Europa. Voor ons weer een moment om te realiseren dat we dankbaar moeten zijn dat we een Nederlands paspoort hebben. Wij zijn zo vrij om te gaan en staan waar we willen. Dat is echt bijzonder. Gelukkig ziet het er voor Sanka goed uit dat hij binnenkort naar Europa kan afreizen (helaas gooit het Coronavirus nu roet in het eten voor hem).
Verder vertelt hij over de burgeroorlog in Sri Lanka. Deze heeft tot 2009 geduurd. Sanka is van onze leeftijd en dat betekent dus dat hij eigenlijk zijn hele jeugd in oorlog heeft geleefd. Ondanks dat wij wel wisten dat de oorlog zo lang heeft geduurd, schrikken wij van dit beeld. Het was voor hem helemaal niet zo vanzelfsprekend om naar school te kunnen. En als het al kon, moest het bijna altijd onder strenge begeleiding. Daarnaast heeft in Sri Lanka een grote Tsunami plaats gevonden in 2004. Ook daar is het plaatsje Tangalle zwaar onder getroffen. We worden er steeds stiller van. Wat een andere jeugd heeft hij gehad.
Resultaat editing video
Ons verblijf bij Into the Blue zit er nu toch echt bijna op. Het is tijd om onze filmpjes te tonen. Gelukkig zijn Mahalia en Sanka zeer tevreden. Ze laten ons weten dat ze het materiaal absoluut zullen gaan gebruiken. Deze zomer willen ze een re-branding gaan doen op de website en op Instagram. Vanaf dan zullen ze onze filmpjes gaan inzetten. Super leuk, we zijn benieuwd! Zijn jullie benieuwd geworden wat we hebben gemaakt? Bekijk dan een van de filmpjes hieronder.
Het zit er nu echt op
Onze laatste avond koken wij voor Sanka. Erik gaat overdag naar de markt om de meest verse tonijn te halen. ’s Avonds maken we het samen klaar. Gelukkig valt het goed in de smaak. We danken Sanka nog maar eens hartelijk voor de tijd die we hier hebben kunnen doorbrengen. We beloven ook absoluut nog een keer terug te komen. De plannen die Sanka en Mahalia hebben zijn groots. Daar zijn we natuurlijk erg benieuwd naar.
Voor ons is het nu dan echt tijd om te gaan. Na een licht emotioneel afscheid stappen we in de tuktuk, op naar het busstation. De reis vervolgt zich richting Ella. Maar niet voor we een tussenstop hebben gemaakt in Buttala. We gaan namelijk naar een Ecolodge, om daar onder andere olifanten te spotten. Zal dat gaan lukken? En wat zal het ons nog meer brengen? Houd onze website in de gaten!
Reisverslag: 29 februari – 7 maart: dag 46 – 53 van onze Wereldreis.
Kostenoverzicht Tangalle
- Bus Weligama – Tangalle: 90 ruppee p.p.
- Tuktuk Tangalle busstation – Into the Blue: 500 ruppee
- Overnachting Into the Blue (excl. ontbijt): 5.000 ruppee
- Ontbijt Into the Blue 900 ruppee p.p.
- Yoga lessen (1,5 uur): 1.500 ruppee p.p.
- Scooterhuur via Into the Blue: 1.000 ruppee p.d.
- Kapper Erik, hoofd + baard: 4.000 ruppee (opgelicht!)
- Lobster pot (2x noodles, 2x gingerbeer): 1.400 ruppee totaal
- Top Taste Restaurant and Poolbar (rice & curry + drankjes) 3.300 ruppee totaal
- Beachbreak restaurant (2x Mullet fish + drinks): 6.000 ruppee totaal
- Surfbord huren Hirketiya: 400 ruppee p.u.
- Rock Temple, inclusief parkeren: 1.150 ruppee totaal
+/- 200 Sri Lankese Ruppee = 1 euro
One Response
Wat een mooie beschrijving van jullie reizen, het blijft boeien. Benieuwd naar wat verder komen gaat🤗