We hebben wekelijk geen enkel idee waar we zijn of hoe dit plaatsje heet, behalve dat het op ongeveer 1 uur rijden van Milaan ligt. Het is inmiddels 00:30 uur, dit keer geen hangjongeren in onze ‘voortuin’ dus wat ons betreft geschikt voor een overnachting. Je houdt er van, of je haat het, maar wat ons betreft is toch wel de charme van het reizen zonder een vastomlijnd plan. Elke dag is weer een nieuw avontuur en je weet nooit waar je allemaal gaat belanden.
op naar Milaan!
Na wakker te worden aan Lago d’Orta en een laatste duik te hebben genomen, laten we deze plek achter ons voor een bezoek aan Asti. Maar voordat we dit doen maken we ons op voor een bezoek aan de internationale modehoofdstad, Milaan. Hollanders dat we (Erik) zijn, gaan we op zoek naar een gratis parkeerplek die we vinden nabij het treinstation Milaan Romolo. Tel daar een zonnetje en 25 graden bij op en de basis voor een heerlijke dag is gelegd.
Pizza for lunch
We kijken onze ogen uit bij de Duomo, die in het echt nog mooier is dan op de foto’s. Daarna volgen de (beperkte) highlights elkaar in een rap tempo op en is het tijd voor een stevige lunch. Online vonden we een artikel met de beste pizzeria’s van de stad dus gaan we snel op pad.
De nummer één blijkt gesloten, de nummer 2 sluit binnen 15 minuten na aankomst dus gaan we op voor poging nummer 3. Aangekomen lijkt het restaurant gesloten, maar niks is minder waar, wij zijn gewoon de enige gasten… Normaal genoeg reden om snel door te lopen, maar nu overwon de honger het van onze principes. De eigenaar was zeer enthousiast, bakt lekkere pizza’s en deelde op verzoek al zijn favoriete plekjes in Milaan met ons. dus het lege restaurant was een onverwacht succes.
Milanese gezelligheid
Na de lunch belanden we al snel op het kerkhof, niet vanwege het voedsel, wel vanwege de enorme beeldentuin. Na een wandeling door de buitenwijken vonden we dat we onze taks qua kilometers wel weer hadden gehaald. Tijd voor het echte genieten: aperitivo en diner gevolgd door drankjes in de populaire uitgaanswijk Navigli. Waar het overigens lijkt alsof Corona niet bestaat. Wat een ongekende drukte.
Zoektocht naar een slaapplaats
Het is inmiddels 23.00 uur als we Fred verlossen van zijn eenzaamheid en we doorrijden naar een camperplaats op een half uurtje rijden van Milaan. Dit blijkt een parkeerplaats te zijn aan een rand van een klein dorp dat zeer populair is bij de lokale (hang)jeugd. Niet ideaal om te overnachten, dus maken we rechtsomkeert en gaan we om 23.45 uur op zoek naar een volgende plek.
Waarom hebben we de bus ook alweer niet in Milaan laten staan? We rijden wederom een half uur verder naar onze nieuwe camperplaats. Het scenario is min of meer gelijk aan de vorige, echter dit keer zonder hangjeugd. We zijn kapot en zijn het er dan ook al snel over eens, 5 sterren, doen!
Kamperen bij de boer
In Asti komen we terecht bij een Agri-camping, wat zoveel wil zeggen als ‘kamperen bij de boer’. We mogen hier kosteloos parkeren en tegen betaling bereiden ze voor ons een vers diner van alle verse producten die ze hier kweken. Absoluut een aanrader. Matteo pikt ons de volgende ochtend op en neemt ons direct op sleeptouw in de prachtige regio Piemonte.
Lokale beleving in Piëmont
We rijden door schitterende wijnvelden, drinken koffie in de fotogenieke, pittoreske bergdorpjes en scoren de ene brioche na de andere. Dat laatste (zoveel mogelijk brioches eten) is niet persé Italiaans, wel lekker. Via Torre di Barbaresco en het werelderfgoed van Neive, rijden we door naar Alba.
Hier worden wij wegwijs gemaakt in de wondere wereld van de van het Italiaanse slow food in een klein traditioneel restaurant. Zo leren we hier dat het gebruikelijk is om je bord na afloop ‘schoon’ te maken met brood en dat je na je lunch espresso en een grappa besteld. Na je espresso drink je de grappa uit je espresso kopje, voor de optimale Italiaanse smaakbeleving.
Grote banken met prachtig uitzicht
Na de lunch volgen meer prachtige dorpjes en kastelen in de regio en ontdekken we het ‘big bench’ initiatief. Overal door Piëmont staan gigantische houten banken verspreid op de meest idyllische plekjes. Midden tussen de wijnvelden of bovenop de heuvels met prachtige uitzichten.
Dus voor iedereen een dikke tip: wil je naar Piëmont, maar weet je niet waar? Zoek op de Big Benches, stippel je route uit via de verschillende benches en geniet! Je komt op plaatsen die nog niet bekend zijn bij de masse en je anders nooit zou zien. Aan het einde van de belanden we in het centrum van Asti. Hier genieten van we het Happy Hour, wat hier zoveel betekent als een gratis borrelplank(je) bij je drankjes. Wat ons betreft mogen ze dat ook in Nederland introduceren, top!
Fred onder water
Wij vonden het Big Bench initiatief zo gaaf, dat we de volgende dag zelf op zoek zijn gegaan naar meer Big Benches. Met succes. Het ene uitzicht is nog gaver dan het andere. Nadat we Fred parkeren in de buurt van de laatste Big Bench voor de dag, horen we plotseling het kraantje in het keukentje lopen. Waarna Lisa geheel terecht zegt “Huhhh.. hoe kan dat nou?”
De afgelegen wegen waren op sommige plekken zo dramatisch dat de vuile vaat in het wasbakje tegen de kraan is gestuiterd. Op zich geen probleem, zij het niet dat de afvoerslang ook los was getrild, waardoor er 10 liter water in de bus lag. Fijn. Gelukkig bleef de schade beperkt tot emotionele schade en waren we nog op tijd voor een schitterende zonsondergang.
Fred op Italiaans landgoed
Matteo belt ons die avond op en nodigt ons uit om Fred ‘gewoon’ bij zijn ouders op het erf te parkeren. “Misschien wil m’n moeder wel een keer voor jullie koken, dat scheelt weer”. Zoals jullie inmiddels van ons gewend zijn, slaan we zulke uitnodigingen nooit af, dus ook nu niet. Dat ‘erf’ bleek een landgoed bovenop de heuvels buiten Asti met 360 graden uitzicht op de omliggende dorpen.
Privé badkamer, zwembad in de tuin, koeien voor de slacht en ezels voor de sier. Hier houden we het wel even uit. Zijn ouders, Anne en Piero, nodigen ons inderdaad direct uit voor het diner. Waarbij zelfs Lisa haar principes laat varen en zich laat verleiden tot het eten van een stukje vlees van eigen bodem. Wat een geweldig welkom.
Nooit meer naar huis...
Waar we vooraf dachten een dagje te blijven, vliegen de dagen nu voorbij en worden we letterlijk ondergedompeld in deze prachtige regio. Bijna elke middag of avond worden we wel weer uitgenodigd voor een ‘simpele’ lunch of diner en staan we weer versteld van de Italiaanse keuken.
We ontdekken de mooiste wijnhuizen, proeven de lekkerste wijnen uit de regio en ontdekken de verborgen parels. Zo worden we de ene dag op sleeptouw genomen door Matteo en de volgende middag gaan we op pad met Ann, geboren Amerikaanse, op bezoek bij vrienden die zelf hazelnoten verbouwen. We hadden geen beter gezelschap kunnen hebben voor deze ontdekkingsreis.
We krijgen geen genoeg van deze prachtige omgeving dus wij hebben ons verblijf hier dan ook voor onbepaalde tijd verlengd 😉
Tot volgende week!
Onze campings bezoeken?
Meer roadtrip inspiratie opdoen?
Het is ontzettend leuk om meer reisinspiratie op te doen toch? Een tof Nederlands stel Thom & Lianne ofwel ‘Whatifwefly’ (bekend van hun walvisfilmpjes) woont momenteel in Australië. Heerlijk om te volgen. Zij geven je tips voor de leukste roadtrips in Australië. Bekijk de roadtrips hier!
